Catalog
Publication
- Anneler Günü
- Atatürk Kitapları
- Babalar Günü
- Bilgisayar
- Bilim Teknik
- Cumhuriyet
- Cumhuriyet 19 Mayıs
- Cumhuriyet 23 Nisan
- Cumhuriyet Akademi
- Cumhuriyet Akdeniz
- Cumhuriyet Alışveriş
- Cumhuriyet Almanya
- Cumhuriyet Anadolu
- Cumhuriyet Ankara
- Cumhuriyet Büyük Taaruz
- Cumhuriyet Cumartesi
- Cumhuriyet Çevre
- Cumhuriyet Ege
- Cumhuriyet Eğitim
- Cumhuriyet Emlak
- Cumhuriyet Enerji
- Cumhuriyet Festival
- Cumhuriyet Gezi
- Cumhuriyet Gurme
- Cumhuriyet Haftasonu
- Cumhuriyet İzmir
- Cumhuriyet Le Monde Diplomatique
- Cumhuriyet Marmara
- Cumhuriyet Okulöncesi alışveriş
- Cumhuriyet Oto
- Cumhuriyet Özel Ekler
- Cumhuriyet Pazar
- Cumhuriyet Sağlıklı Beslenme
- Cumhuriyet Sokak
- Cumhuriyet Spor
- Cumhuriyet Strateji
- Cumhuriyet Tarım
- Cumhuriyet Yılbaşı
- Çerçeve Eki
- Çocuk Kitap
- Dergi Eki
- Ekonomi Eki
- Eskişehir
- Evleniyoruz
- Güney Dogu
- Kitap Eki
- Özel Ekler
- Özel Okullar
- Sevgililer Günü
- Siyaset Eki
- Sürdürülebilir yaşam
- Turizm Eki
- Yerel Yönetimler
Years
Our Subscribers Can Login And Read Original Page
I Want To Register And Read The Whole Archive
I Want To Buy The Page
N I öğrenciler gibi görüyordum. Bembeyaz kanatlan olan bir "melek"ti o. Ve çok güzel kcman çalıyordu. İlk kororepetitörüm yine o idi. Bir porşeleni andıran yüzü ilc bana "Dilayla"yı söylcrken cşlik'ctti. O sıralar İngilizce söylediğimi sandığım şarkımın sozlcri şöylcydi: Ay sondıı, lay sondu Nayt (ı nayt, Paspaho vindov. Hayatımda canlı mü/ığı ilk ke/ bana dınlctcn "IV|palla Güner"i artık günümüz eğitimindc bu tür yanlışlıkların yapılmadığını ümit edcrck mutlu çocuklar gibi selamlıyorum. ZELlHA BERKSOYAnkara Sıhhiyc Necatibcy Cad. Sarar llkokulu birinci sınıfta, ycdi yaşındaydım. Bir gün ev ödevimi yapmamıştım. Ders sırasında konuşup, arkada^ıma bir hayalimi anlatıyordum. Çok hayalperest bir çocuktum. Dalgın bir tabiatım vardı. öğretmenimiz yanıma gcldi. Dirseğini sıraya dayadı. İki tırnağı ile sağ kulağımt sıkıştırmaya baş Zallha Barksoy. ladı. "Bir daha senin hayal kurduğunu görmeycceğinı. Dalgınlık yapmayacaksın" dedi. Gözlerimdcn yaşlar geldi. "Yapmayacağım" dedim. Ama nasıl mümkiin olabilirdi'.' Olmadı da... İlkokul önlüğümü Nâzım Hikmet'in kızkardeşi Samiye Yaltınm dikmişti. •» Iİ1MUR SELÇUK 1955 yılının ekim ayının ilk pazartesisi... Galatasaray llkokulıı 5. sınıftayım. O gün anncmi kiiçük kardeşimin doğumuna bcn götürdüm. Bu nedenle ilk dcrse biraz gcç gcldim. Bir Türkçe hocamı/ vardı. Ve bana 'Fcneri ncrcdc söndürdün1 dcdi. Bcn dc 'annem doğum yaptı, oraya götürdüm1 dedim. O gündcn sonra öğretmenlerin öğrencileriylc hitaplarmda çok özen göstermeleri gcrcktiğini düşünüyorum. tnsanlann hangi yaşta olurlarsa olsunlar böyle durumlarda TlmurSalçuk. açıklamalannı dinlcmeden yorum yapmamak gerekiyor sanırım. Öğrctmcn öğrenci iliskilcrindc saygı ve sevginin karşılıklı olması gcrektiğini bana bu olay rirnekledi. C U M H U R İ Y E T D E R G İ 1 3 E Y L U L 1 9 9 2 S A Y I 3 3 8 Cocuktum, ufacıktım M ZERRİN ÖZER 19671%8'de Ankara Çankaya tlkokulu'nda okurkcn 10 Kasım'da törende şiir okunıak ü/crc kürsüye çıktım. Vc heyecandan "Atatürk benim başöğrctnıcninı. Nc ögrendiysenı ondan öğrendim..! "diye başjayıp, dcvamını getıremcdinı. Belki üç dört kez tekrar selam BARIŞ MANÇO I Ocak 1943, Istanbul, Üsküdar doğumluyunı. Annemle babam bcn çok küçükken aynldıkları için beni babaannem büyüttü. Bu nedcnlc çocukluk dönemimlc ilgili pck fazla foloğrufım yok. Gazi Mustafa Kemal Paşa llkokulu'nda okudunı. öğrctmcnim Ahter (îürçil hanımdı. Gcçcnlcrdc okulun bir balosu oldu, mczuniyct diplonıamın fotokopisini verdilcr. Barış Manço. Öğrctmcnim, çok küçükken bcnim farkıına vardığını hatırlatır. İlkokulda 5 yıl boyunca saçlarım sıfır numaraydı. Tam bir 'şeftalf gibiydim. Mahallcnin bcrberi yoldan çevirip, *gel bakalım' derdi. Daha sonraki yıllarda saçlanmı uzatmamda bu yılların etkisi olmalı. •• SUMRU YAVRUCUK Çcvremdc ilkokul öğretmenlcrindcn sevgi ilc sö/ eden çocuklara tanık olduğumda gıpta cdiyorum. Şimdilerde bir şansı/.lık dediğim ilk öğretim yılları çocukluğumda bir karabasandı bcnim için. Sol elimi kullantyordum. öğretmenim zorla sağ eli Zerrln özor Inönü'den dlplomasını alıyor. vcrip şiire başlıyordum, çok heyecanlıydım. Okulumun bahçesinde bulunan tüm öğrcnciler, öğretmenler vc okul müdürü sessi/ vc bana bakiyorlardı. Daha sonra öğrelmenimin yurdımı ilc şiirimi bitirip, kürsüdcn nasıl indiğimi bilemedim. Hiç unutamadığım, sevgiyle, biraz da buruk halırladığım bir anımdır. İlkokul birinci sınıfta annclcr günündc 'Annem' diyc bir şiir okıımam gerekiyordu. Günlerce ezberledikten sonra sahneye çıktım ve 'Annem' dedim, gerisi gelmiyor. Topluluk karşısmda ilk kcz görüniiyorum. İkinci üçüncii 'Annem'dcn sonra gülüşmeler başladı. Ben kıvranırken gözlerimle anncmi aradını. lnsaıılar benim şirinliğime gülüp, acıyorlar. Bcnsc bcnimlc alay cdildiğini /anncdip ağlıyorum... Bu olaydan sonra sarılık oldum. Doktorlar, aşırı dcprcsyondan, üzüntüdcn oluşan sarılık teşhisi koydular. Sahnc hayatım boyunca bu anım bcnim için unutulmaz bir ilk adım gibiydi. (1%3 yılında Üsküdar HaZuhal Olcay. lil Rüstü Ilkokulu'nda öğretmcnim Sühcyla Demirel'di.) 10 ZDHAL OLCAY Sumru Yavrucuk. me yerleştirirdi kalemi. Çünkü sol elim "pis elim"di. Ev ödevlcrini de bu "pis elle" yazdığım anlaşılmca bir duvar gibi bölen "çalışkanlaı sırası"ndan "tenıİK'ller sırası"na sürgün cdildim. Annemin zamanında müdahalesi ilc sürgündcn kurluldum. O öğretmendcn dc. * 3. Sınıfa geçtiğimde yeni öğretmenimi ben de diğer