Catalog

15 HAZİRAN 2025 6 Galatasaray’ın şampiyonluk sahnesine gözyaşlarıyla damga vurdu, müzikte 10. yılını yeni projelerle kutluyor. Güliz Ayla, hayatı, kayıpları, üretimleriyle samimi bir sohbette bizimle. DENIZ ÜLKÜTEKIN ‘Çalışmak gücüme güç katıyor’ temalıydı. Nasıl şimdi olduğu yöne evrildi? ürk pop müziğinin sesi, şarkıları, tarzı sözler ve melodiler, televizyonda dizi izlerken bile ‘Arabalarını değiştirirdi, Dediğim gibi küçükken çok yabancı şarkı ve yaşamöyküsüyle en kendine özgü yazabiliyorum bir şeyler. Üretmek için çalışmaya dinlerdim ve bunlar genelde rock, metal ve isimleri arasında Güliz Ayla. İstikrarlı oturmak çok tarzım değil. tespihini değiştirmezdi’ üretimlerine bu yıl hız verdi ve onu grunge ağırlıklıydı. Konservatuvar sonrası u Hareketli şarkılarınız, alışıldık pop tarzı şarkı Them teklileri hem de cover şarkıları back vokalist olarak çalışırken Türkçe popun u Galatasaray›ın şampiyonluk kutlamalarına altyapılarından çok daha farklı sesler içeriyor. Bu ile sık sık duyar olduk. Son günlerde gündeme içine girdim. Ama kendi kurduğum gruplarda hem performansınız hem de gözyaşlarınızla özellikle üzerinde durduğunuz bir konu mu yaratım gelmesi nedeni ise Galatasaray’ın 25. şampiyonluk yine yabancı söylüyordum. Profesyonel sahne damga vurdunuz. Sizin için bu kutlamada yer sürecinde? kutlamalarında babasının hatırası tespihiyle çıkıp hayatım aslında ikisini aynı anda yaparak almanın önemini ve yanınızda getirdiğiniz Biraz öyle. Benim dinlediğim müzikler, müziğe tespihin hikâyesini okuyucularımız için de bir anda göz yaşlarına boğulması ve sonrasında başladı. Kendi şarkılarımı yazdığım için tarzımı bakış algım gibi çok karışık. Gerçekten ayırt anlatır mısınız? kendim belirledim ama ben şimdi tabii ki farklı gösterdiği shane performansıydı. Ayla ile hem bu etmeden her şeyi dinlerim. Haliyle bu müzik Ben Galatasaraylı bir evde yetiştim. aranjörlerle ve prodüktörlerle çalışarak benim yılı hem küçüklüğünü hem de o geceyi konuştuk. yapış şeklime de yansıyor. Güvenli suların dışına Rahmetli babam fanatik bir Galatasaraylıydı. iskeletini yaptığım şeylerin daha renkli ve çeşitli çıkabildiğim tek alan sanırım müziğim. Onun u Sizin açınızdan oldukça hareketli bir yıl oluyor. Ablamı ve beni de öyle yetiştirdi. “Olmazsan duyulmasını sağlamaya çalışıyorum. dışında genel olarak hayatta güven çemberinin “Sur” tekliniz, Feridun Hürel ve Hümeyra saygı Olmaz” şarkım tribünlerde ilgi görünce bu içinde yaşayan biriyim. albümlerinde yer almanız ve konserler derken oldukça u Bugüne kadar hak ettiği değeri bulmadı ama yıl, keşke beni şampiyonluk kutlamasına eninde sonunda bir yerlerden çıkacak ve hak ettiği yoğun olmalısınız. Gidişattan memnun musunuz? u Küçüklüğünüzde sizi müziğe yaklaştıran kişi çağırsalar dedim. Bütün sezon boyunca değeri bulacak dediğiniz bir şarkınız var mı? Çok memnunum, inanın keşke daha da yoğun kimdi? bunu manifestledim (gülüyor). Sonra Benim diskografim bu şarkılarla dolu. Çok olsam. Çalışmak gücüme güç katıyor. Bu yıl Beni bugünkü gibi çok yönlü bir şarkıcı yapan kutlamalara üç gün kala bir telefon geldi, fazla güzel şarkım olduğunu düşünüyorum, dinleyicimle daha fazla buluşma sözü vermiştim. kişi sanırım ablam. Çünkü çok küçükken ondan “Sen de varsın” diye. O an zaten sevinçten kimseciklerin bilmediği. Çok koyu hayranlar Bir şarkıya söz yazarı ve besteci olarak bazen görerek yabancı müzik dinlemeye başladım. Şarkı ağlamaya başladım. O tespih de babacığımın. biliyor ve dinliyorlar tabii. Zaten benim hakkımda üretmek ve müzik sektörünün şartlarına yetişmek söylemeyi sevdiğimi keşfettiğim günden beri Arabalarını değiştirir ama vites topuzunda yazılan yorumların yarısı “underrated” kaldığım çok kolay olmuyor. Ama bu yıl ben de çok aslında önce İngilizce şarkılar söyledim hep çünkü duran bu tespihini değiştirmezdi. Bende de yönünde. (gülüyor) motiveyim, her şey için bastım gaza gidiyorum. dil de çok hoşuma gidiyordu. Ablam olmasaydı şu ondan alışkanlık, arabamın vites topuzunda an sadece Türkçe şarkı söyleyen biri olurdum ama duruyor tespihim hep. O gün Yenikapı’ya u Yakında isminizi hangi projelerde duyacağız? ‘EVDE HEP HASTALIK VARDI’ sahnelerimde özellikle yabancı cover’lar yapmayı kutlamalara giderken tespih gözüme ilişti, Cover yılım oldu resmen. Çok güzel, ilki cover u Çocukluğunuzda iki kez ölümden dönmüşsünüz. da çok seviyorum. “Yanıma alayım, şans olur” dedim. Sahneye şarkı geliyor Selami Bilgiç ve Emrah Karaduman Bu olay yaşamla ilgili size nasıl bir farkındalık çıkmama 10 dakika kala falan da “Ben ile. Onların dışında şahane bir yeni şarkım daha u Anouk’a hayran olduğunuzu belirtmiştiniz. kazandırdı? bununla çıkacağım, bırakamıyorum” dedim var, Mert Carim’den aldığım. Albüm yapmak her Kendisi çocukluk idolünüz müydü? Bu konumu başka Çocukluğumdan beri hastalıklarla ve ölümlerle yanımdakilere. Orada da bir posta ağlamaya zaman çok istiyorum, sanırım ona odaklanacağım kimlerle paylaşıyordu? mücadele eden biri oldum. 12 yaşında önce tip 1 başladık (gülüyor) Bütün gece ağladığım artık. Maddi olarak da manevi olarak da yorucu bir Evet, çocukluk idolüm. Samsun’da kimse onun diyabet ile tanıştım, aynı yıl babamı kanserden ama hep hayatımın en güzel günü olarak süreç, tahmin edersiniz ki ama artık kariyerimin adını bile bilmezken ben elime gitar alıp orada kaybettim. 2019 yılında da annemi kanserden hatırlayacağım şahane bir anıydı. 10. yılında üçüncü albümü hak ediyorum sanırım. burada onun şarkılarını söylüyordum. Konserine kaybettim. Zaten son 30 yılını kanserle yaşamıştı (gülüyor) de gittim tabii ki. Bana az önce sorduğunuz ve ailemizde, evimizde sürekli hastalık vardı. müzikal farklılık sorusunun bir esin kaynağı u Bir müziksever olsanız, Güliz Ayla konserine u Bir müzisyen olarak üretim sürecinizi nasıl Böyle şeylerle büyüyünce mecburen erken da bu kadın aslında. Çünkü onun da kariyerine neden giderdiniz? tanımlarsınız? Daha kaotik mi yoksa düzen içinde mi olgunlaşıyorsunuz. Ve hayatta hiçbir şeyin baktığımda çok farklı işlerle karşımıza çıkıyor hep. O gece oradan çıkmayacağımı bilirdim. üretmeyi seviyorsunuz? Önce sözler mi çıkıyor genelde sevdiklerinizden daha önemli olmadığını Kahramanlarım çok ama idolüm yok açıkçası. Ben Performansı güzeldir, her şarkıyı çatır çutur söyler. yoksa melodi ve sözler eşzamanlı olarak mı geliyor? anlıyorsunuz. O yüzden şöhret, para… Tabii ki her şeyi kendim gibi yapmaya çalışıyorum. Seyircisini mutlu eder ve repertuvarında tahmin Benim asla bir dikiş tutturamadığım konu bu. hepsi çok güzel ama ben sevdiklerimi hiçbir şeyin edemeyeceğiniz şarkılar vardır. (gülüyor) O Genelde bir şeyin üzerine “Haydi buna çalışayım” u Sanırım çocukluğunuz ve gençliğinizde müzikle önüne koymadım. Bu saatten sonra da bilerek diye oturmam. Günlük hayat rutininde aklıma gelir ilgili hedef ve hayalleriniz daha bir rock’n roll koymam zaten. yüzden gelin, buluşalım konserlerde. ATLAR VE INSANLARI Son olduğunu bilseydim Her gün yaşadığımız anların bir gün son kez yaşanacağını unuturuz. Bir atla vedalaşmak, anın farkındalığını yaşamak için en özel fırsatlardan biri nsan bir şeyin son defa yaşandığını genellikle hakkında konuşmaya başladık. Mantıklı bulduğum çok sonra idrak eder. Oysa bazı anlar vardır gerekçelerini dinlerken yüreğim sıkışıyordu. ALARA ki son defa olduğunu biliyor olsak başka Artık beraber araziye çıkıp dörtnal yapamayacak BAYKENT türlü yaşarız o anı. At binerken de böyledir. mıydık? Onun yelesine yüzümü gömüp kokusunu İHer binişin bir inişi, her yolculuğun bir sonu içime çekemeyecek miydim? Her şeyi bir kenara vardır ancak biz, attan inerken çoğu zaman bunun koyalım… Onun orada olduğunu bilmenin verdiği belki de son iniş olduğunu bilmeyiz. Fark etmeyiz, huzurun, güvenin yerini hangi hisler alacaktı? düşünmeyiz. Hissizce, aceleyle veya alışkanlıkla Konuşmadan ata gittik. O gün, yanına gittiğim yaparız o hareketi. andan itibaren her anı dolu dolu yaşadım. Bir Oysa her iniş bir veda olabilir. Bazen bir atla tarafım üzgündü ama bir tarafım da rahatlamıştı. son temasımız, son göz göze gelişimizdir o an. Biz Rahatlamamın nedeni, bir beklenti içine girmenin attan inişi yalnızca bir eylem olarak görürüz. Her stresi olmadan atımın keyfini çıkarabiliyordum ve binişten sonra yapılan sıradan bir şey. Halbuki bu rahatlığım atıma da yansımıştı. Onu kaybetme attan son inişimiz olacağını bilerek insek sonrasında korkusu yoktu, şükür vardı. Bu belki son binişimiz bazı şeyleri daha farklı yapmaz mıydık? Hatta diye yaptığım biniş en keyifli binişlerimizden binerken bile her anını yaşamaya çalışmaz mıydık? biriydi. Yaşamlarımızı düşünecek olursak ne kadar çok ATI SATMAMIZ GEREK anı dolu dolu yaşamadan geçiyoruz aslında. Çok Bir gün atıma her zamanki gibi bindim, onu duyduk: Anı yaşa, anda kal... Ama önemli olan çalıştırdım, sonra indim. Başını okşadım mı “Yarın olamayabilir” korkusunun oluşturduğu hatırlamıyorum. Güzel kirpiklerine ve gözlerine kıtlık bilinci ile yaşamamak anları. Anın baktım mı, bilmiyorum. “Yarın yine gelirim.” farkındalığı ile varolup şükredebilmek. İşte hayat o diye düşündüm belki. Yarın oldu ve ata gitmeden zaman dolu dolu yaşanıyor. önce babamla bir anda atı satmamız gerektiği Hiç bitmeyecekmiş gibi hissetiren anlarımıza…