Katalog

8 1969 Ağustos'undan sonra Amerikalı yaşıtlanmızla paylaştığımız yalnızca Vietnam ve otoriteye başkaldırmakla sınırlı kalmadı. Pırıl pınl DevGenç'li yüreklerimizde Ho Amca ve Che'nin yanı sıra Jimi Hendrix ve Janis Joplin'e de, en azından bir kısmımız, keyifle yer açmıştık. Belki anlamamıştık ama yine de açmıştık. WoodstockAnkara hattı TUĞRULERYILMAZ ürriyet gazetesinden Serdar Turgut'un "VVoodstock bilet satışlannın azlığı yüzünden iptal edildi" yazısını birkaç hafta öncc okuyuncapek sevinmiştim. Nedcni basitti. "Aynı çamurda iki kez yıkanılamaz" diye düşünmüştüm. Sonradan anlaşıldı ki iptal olan ilk Woodstock'un yapıldığı Bethel'de düzenlenmesi düşünülen alternatif Woodstock 2 imiş. Esas Woodstock 2 ise Joan Baez gibi bcni de acılara gark ederek yapıldı. Pek de kalabalık olmuş. Yağmur yağdığı için çamur da varmış. Ama bir de küçücük bir cksigi varmış: Ruhu. "NVoodstock denince aklıma gelen ilk şey onu tckrarlamanın olanaksızlığı. O tarihteki önemli anlardan biriydi ve birilcrinin onu ncden tckrarlamaya çalıştıklarını anlamam mümkün degil." Bu sözler Ikinci NVoodstock'çu olmayı rcddcden Birinci Woodstock'un aslarından Joan Baez'e ait. H Birlnclvelklnclfarkı 1969'un NVoodstock'u 400 bin gencin katıldığı bir dcv konscr daha doğrusu toplu bir bilinç yükseltme şöleniydı. Onbinlerce Amerikalı genç asker Vietnamlılara (ve tabii kendilerine de) öliim yağdmrken Woodstock 'taki öğrenci yaşıtlan Amerıkan yönetimine lanet yağdırıyordu. Vietnam'dakı Amerikalı askerlerin napalmlarına karşı Amerikalı öğrencılerin silahları çiçek, esrar ve müziktcn oluşan başkaldın idı. O 400 bin kişı tarihe "Woodstock Ulusu" diye geçti. Ama Woodstockonlarla sınırlı kalmadı. Yıllar sonra 1989 yılında Çinli dinozorlara direnen Çinli gençler "Tianen 25yıl önce (üstte), 25 yıl sonra (sağda). men bizim VVoodstock 'umuzdu" diyeceklerdı. Woodstock tabiı ki klasık anlamda bir isyan bilc dcğıldı Fakat çt)k önemli bir noktayı vurguluyordu: Ben yurttaşıın ve dilediğim gibi hareket etme özgürliiğüne sahibim. Devlet, millet edebiyatıyla beni kendinize benzetemezsiniz. Bırincı VVoodstock'çular koca Amerika devlctinc karşı "savaşmayacağız sevişeceğiz" diye dırctıyorlardı. tkinci VVoodstock'çular ise konser alanına esrar, alkollü içkı, çocuk ve köperlerinizi getirmcyın yasaklanna kuzu kuzu uyuyorlardı. NVoodstock'untekrarlanmasını destckleyen vc konscre katılan Birinci Woodstock'çu (dönek (!)) Santana bunu şöylc gcrekçelendiriyordu: VVoodstock bclli bir ruhun kutsanmasıdır. Bcn her zaman hippılerin Amcrıkan Kı/.ıldcrili cengavcrlcrınin bir reınkamasyonu olduğuna inandım. Hippilik bir bilinç harcketiydi ve tcmel noktası otoritenin sorgulanmasıydı." Herhalde şimdipışmandır. dilmemiş) için canımızı vermeye hazır olduğumuz düzen içindeki özgür bireyi çoktan öldürmeye başlamıştı bıle. Yani biz o yıllarda Woodstock'tan çok Tianenmen'e yakışmışız. Gözde sloganlarımız "Milli Dcmokratik Devrım" veya "Ordu Gençlik Elcle Milli Ccphc'de" idi. Bu sloganlann yanı sıra Ankara'daki Modcm Dısko'ya gıdip Rolling Stones'u dınleyip Ho Amca ve Chc'ye nasıl hayran oldu Blzgellnce Bizler Amerikalı yaşıtlarımız kadarşanslı degildik. Daha sıstcmatik biçimde öldürülmeye başlanmamıştık ama değışmesı (gördüğünüz gibi dcğişim kavramı 12 Eyliil döncklcri ve liboşlartarafından keşTc