Katalog

Bin dokuz yüz doksan iki Aralık ayının on dokuzuncu günü, on fotoğraf sanatçısı; Turgut Salgar, Neşet Kırcalıoğlu, Ali Tara, Paul Mc Millen, Ani Çelik Arevyan, Nazif Topçuoğlu, Sıtkı Kösemen, Tamer Yılmaz, Tülin Altılar, Umur Türagay saat 07.0023.00 arasında on ayrı semtinden Istanbul'u fotoğrafladılar. Ferit Edgü aynı saatler içjnde bu semtleri dolaşarak yazdı . Ve ortaya olağanüstü bir kitap çıktı. Kavram ve düzenlemesini Bülent Erkmenin yaptığı bu olağanüstü kitabı gerçekleştiren Ofset Yapımevi'ni kutluyor, teşekkür ediyor ve Ferit Edgü'nün yazısını sunuyoruz. FERİT EDGU I'ulın Altılar Taksım, 17 (Kİ Ofset Yapımevınden htanbul'a bir armagan Bindokuzyüzdoksaniki Aralık ayının ondokuzuncu günü İstanbul S ahah. Çengelkoy. Gök koyu gri. Hava yoğun kurşunî. Işık varla yok arası. Zanıanı olmayan; belli bir zamana ait olmayan bir ışık. (Sabah mı? Öğlen mi? Ikindi mi? Belli değil.) Kaynağı da olmayan bir ışık bu. Yukardan (gökyüzünden) gelmiyor. Yerden birkaç metre yükseklikten, yatay olarak yayılıyor. Boğazın karşı (Rumeli) kıyıları belli belirsiz. Sis mi bu? Değil. Duman mı? Hayır. Bir şeyler yağıyor gibi. Amayağmur değil. Yadayağmur. Belki de yağmur. Camın ardından yeterince seçemiyorum. Seçebildiğim, içinde hemcn hemen hiç mavi olmayan, gri renkteki denizin üzerinde kuzeye doğru seken kirli beyaz lodos dalgaları. Karşı kıyı. Bu ışık ki, karşı kıyının tüm çirkinliklerini bir anda yok ediverdi. Hiçbir ayrıntı seçilmiyor. Hiçbir renk. Istanbul'dan çok Kuzey ülkelerine özgü bir ışık. Biiyük Flaman ustalarının resimlerindeki. , öğlen: Üsküdar. Batı ve kuzeyde aynı ışık. Aynı bulutlar. Ama Topkapı K İ T A P S A Y I 1 8 5 Sarayı üzerinde gök yarılmış, bulutlar gümüşî bir ışık için parçalanmış, Topkapı Sarayı'nı, Ayasofya'yı aydınlatarak, Gülhane kıyısına, Sirkeci'ye, ordan Haliç'e uzanan çiğ, berrak bir ışık bu. Bir hortum gibi, sanki alanınagirecek her şeyi, sarayları, kiliseleri, camileri, taşıtları, ağaçları, hayvanları, insanlarıçekipiçinealacak. Tansık. Ikindi Kası»ıptiŞ(i Pivalepaija'dan geçiyorum. Bu camiin, benim belleğimde, ışıkla hiç ilgisi yok gibidir. Çevresinde geniş bir alan, görüş alanı, bir recul olmadığı için mi? Bu çok kubbeli camii, çocukluğumda bir akarsııyun kıyısında düşlerdim, deyip geçtim, Bahariye caddesinden îskele'ye indim. Karanlık, Haliç'in üzerine çökmüş. Burda, bu "karanlık ışık" Haliç'ten yukarıya, gök boşluğunayayılıyor. Süley maniye camii uzaklaşmış. Olduğundan çok ötelerde sanki. Nerdebugünü fotoğraflayacak olanlar? Turgut Salgar, Neşet Kırcalıoğlu, Ali Tara, Paul McMillen, Ani Çelik Arevyan, Nazif Topçuoğlu, Sıtkı. Kösemen, Tamer Yılmaz, Tülin Altılar, Umur Türagay nerdeler? Bu olmayan ışığın ıçındeki hangi ışığı yakalayacaklar? Bu garip ışığın benden uzaklaştırdığı Süleymaniye'yi onların gözüne yaklaştıracak obektiileri olmalı. Hiçbir /aman objektifim olmadı. Beni Cibali'ye atacak bir bandal bakındım. Bir de, karşı kıyıdan bu yakay ı seyretmek istiyordum. Var olmayan bir ışığı arargibi. Çocukluğumun yitik ışığını belki. Kimbilir, Doymazdere ile Hasköy, Halıcıoğlu arasında ya da Okmeydanı'na doğru bir yerlerde, gunbatımına yakın "yakalayabilirdim". Işığı yakalamak... Ne yazık ki beni karşı kiyıya atacak bir sandal yoktu. Ne garip, bugün sesler, gürültüler de • yoktu îstanbul'da ve kafamın içinde. Böylece dinlcyebildim kentin yavaş ve derinden soluyuşunu. Gölgelerin olmadığı kesin. Ne Topkapı Sarayı'nın, ne Ayasofya'nın, ne Süleymaniye'nin, ne Dolmabahçe, ne Çırağan Sarayı'nın, ne Küçüksu Kasrı'nın aksi düşmüştü sulara. Hiçbir sarayın. Hiçbir yalının. Hiçbir çınarın. Ben de ardımda gölgem olmadan dolaşmıştım bütün gün. Ya da, bu kentte doğmuş büyümüş, ışığını rüzgârlarını, kokusunu, gecesini, gündüzünü bilen ama artık hiçbir şey bilmez olan gölgemin kendısi olarak. Başımı gökyüzüne doğru kaldırdığımda birden karanlık çöktü. Güpegündüzgeceoldu. Sanki. • Ofset Yaptmevı /Fatih ıs Merkezı, Harmartyolu Sokak Meadtyekoy .İstanbul Tel 2T> 99 80, 27^ 9981 Faks 2882025 Sltkl Kostmcn Unkapanı, 1? 00 C U M H U R İ Y E T SAYFA 11